Laatste week in Peru!

Na een nachtje in ons oude vertrouwde hotel, vertrokken we de volgende dag naar Chachapoyas. Dit was een reis van 8 uur in een klein, warm en vol busje.

De volgende dag stonden we vroeg op om door de gaan naar Kuelap. Dit is de grootste ruine van de Chachapoya-cultuur, maar toch de minst bezochte archeologische opgraving van heel Peru. Na een busreis, stapten we over naar een kabelbaan. Dit is een nieuwe kabelbaan en de eerste van heel Peru. Nu konden we 20 minuutjes in de kabelbaan in plaats van 6 uur lopen.  We kwamen boven uit en konden kiezen tussen te paard en lopen. Marieke en Lise kozen voor het natuurlijke habitat van Lise, Luut en Willina gingen lopen. Eenmaal boven aangekomen zagen we pas hoe ontzettend groot het eigenlijk was! Het was een ontzettend mooie opgraving met veel historie over de Chachapoya-cultuur, weer totaal anders dan andere culturen.

De 3e dag in Chachapoyas vertrokken we naar de Gocta Cataracas. De Peruanen claimen dat het de drie na hoogste ter wereld is, dit schijnt niet helemaal te kloppen, maar toch staat hij in de top 10 van de wereld. Na een vroeg ontbijt vertrokken we weer in een busje. Weer konden we kiezen voor lopen of te paard. Dit keer kozen we allemaal voor te paard en wat waren we achteraf blij! Het was een flinke klim, maar tegelijk ook ontzettend mooi! We reden paard door de selva, jungle, met een ontzettend mooi uitzicht over de bergen. Na lang rijden kwamen we aan bij de watervallen, wauw wat zijn deze mooi! We klommen een paar trappetjes omhoog en kwamen net naast de waterval uit. We waren ontzettend blij met onze regenponcho’s want alles was compleet nat! Maar het was zeker een ontzettend mooie waterval! Die avond waren we ontzettend moe en hebben Luut en Marieke eten gehaald en genoten we van pizza en anticucho, koeienhart, op bed.

De volgende dag vertrokken we weer terug met hetzelfde kleine, volle busje naar Tarapoto. Hier sliepen we weer een nacht in ons vertrouwde hotelletje. Ondertussen had Marieke al verschillende telefoontjes gehad. Ze snapte er helemaal niets van tot ze een telefoontje kreeg van haar lieve gastgezin uit Moyobamba. Er was een pakketje vol Nederlands eten aangekomen! Blijkbaar had haar vriend in de eerste week van Moyobamba een pakketje gestuurd. Helaas is de post hier niet zo snel. De volgende dag kwam Edison, de vader uit het gastgezin van Marieke, in Tarapoto om te werken en was hij zo lief om het pakket even langs te brengen. 

Om drie uur vertrokken we vanuit Tarapoto naar Trujillo, dit was een heerlijke busrit van ongeveer 19 uur. Compleet gebroken kwamen we die ochtend aan in Trujillo. Die dag deden we het rustig aan met wat parken en stranden bezoeken. In de avond genoten we heerlijk van het Nederlandse pakket met cup-a-soup.

De volgende dag bezochten we de Chan Chan ruïne. Dit is een ruïne van de Moche cultuur en een oude stad gebouwd van alleen maar leem. Veel delen van de ruïne zijn vroeger verwoest door de Spanjaarden door rooftochten naar goud. In de avond vertrokken we weer met een nachtbus naar onze volgende bestemming.

Om 4.15 uur ’s ochtends kwamen we aan in Huaraz. We snelden door naar ons hotel om nog een paar uurtjes slaap te pakken. Na iets te hebben uitgerust, gingen we door naar Chavin de Huantar. Dit is de grootste chavinopgraving en ook te vinden op het geld: 20 sol. Gelukkig waren hier ook lama's, hier wordt Willina helemaal gelukkig van. Na een rondleidig liepen we langs een paar leuke kraampjes en konden we het niet laten om nog wat heerlijke, warme vesten/ponchos te kopen. We hadden toch nog zoveel ruimte in onze koffers voor meer souvenirs... 

De volgende ochtend begon even vroeg, om 4.15 uur stond de wekker want om 5 uur werden we alweer opgehaald voor onze volgende tour. Vandaag stond Laguna 69 op het programma. Dit is een hoog gelegen sprookjesmeer met ijzig, blauw water. Het is het 69ste ontdekte meer in Peru. Vandaar deze naam. We kwamen aan op ruim 4100 meter hoogte en we merkten het gelijk. We begonnen vol moed aan onze tocht, maar al snel kreeg Willina last van haar heup en Marieke van duizeligheid door te weinig zuurstof. Helaas hebben zij Laguna 69 niet kunnen bereiken. Gelukkig lukten het onze bikkels Lise en Luut wel! Zij hebben de pittige hike gered en zijn op tijd boven bij het meer aangekomen! Het was echt een sprookjesomgeving! Die avond was het alweer tijd voor onze laatste busreis in Peru! Op naar Lima waar we het vliegtuig terug naar Nederland nemen. Wat hebben we een ontzettende gave reis gehad!