Triest nieuws

13 november 2018 - Moyobamba, Peru

We hebben triest nieuws. Nou ja, voor de mensen thuis niet, want die vinden het natuurlijk wel fijn om ons weer te zien. We zijn onze dagen in Peru aan het aftellen. We hebben inmiddels afscheid genomen van onze klas, collega’s en gastgezinnen.

Maar we gaan te snel, want we hebben de afgelopen twee weken nog zat meegemaakt!

Maandag was een dag zoals altijd, maar dinsdag en woensdag zijn we op bezoek geweest bij andere scholen in de buurt. Dinsdag was dat een kleine katholieke openbare school in Nueve Cajamarca, zo’n 60 minuten rijden vanaf Moyobamba. Lise werd in eerste graad geplaatst, Marieke in tweede graad en Willina in de derde graad. Lise kreeg een soort horrorklas. Er heerste alleen maar chaos en ze heeft zelfs een boek naar haar hoofd toegegooid gekregen. Ook riep één van de kinderen: “Ik wil niet werken!” en dat kind heeft ook inderdaad niks meer gedaan.

Mariekes klas was compleet anders. De leerkracht die daar voor de klas stond was erg geordend en ook enthousiast om iemand in de klas te hebben. Hij liet een keurige lesvoorbereiding zien en met heel weinig materialen heeft hij een super les neergezet! Ook heeft Marieke nog een soort privé geschiedenisles gekregen over Peru en een les over het verschil tussen openbare scholen en privé scholen.

la union 2

Willina kreeg een rekenles te zien. Heel interessant was het niet, omdat er erg frontaal les werd gegeven en de juf eigenlijk maar 1 leerling steeds de beurt gaf. Tijdens de plaspauze van de kinderen gebeurde er wel iets heel leuks. Willina was met de kinderen meegelopen en langs het sportveld stonden wat kinderen met een juffrouw te dansen op muziek. Ook de conciërge stond daarbij en toen ze haar in de gaten kregen, werd ze gestrikt om ook te dansen. Hand en hand, zij aan zij stond ze daar te dansen met de conciërge, terwijl er steeds meer leerlingen kwamen kijken.

Helaas was de tijd al gauw om en moesten we alweer richting Moyobamba, maar woensdag zijn we ook op een andere school gaan kijken. Dit keer niet al te ver, maar drie blokken bij Annie Soper vandaan. Deze school was ook een katholieke openbare school. We werden enorm nagekeken door de leerlingen, maar ze waren wel heel gastvrij. De directeur liet ons de school zien en bracht ons daarna naar de vijfde graad. Daar mochten we een rekenles observeren.

la union 3la union 4

Op donderdag hadden we een vrije dag, want het was ‘Dia de los Muertos’. Op deze dag gaan veel mensen naar de begraafplaats om de graven te versieren, kaarsjes of wierook aan te steken. Ze eren dan hun overleden familieleden.

dia de los muertos

Die avond was het nationale ballet van Peru in Moyobamba. Victoria, de moeder uit het gastgezin van Willina, had via haar vriendin een aantal kaarten weten te bemachtigen, dus ook wij zijn naar deze voorstelling geweest. Op de tweede rij konden we alles goed zien. De dames waren prachtig aangekleed in allerlei gekleurde tutu’s, maar de heren zagen er zeker ook niet verkeerd uit!

ballet 2ballet 3ballet 1

We waren die avond laat thuis, maar moesten vrijdag nog een dagje knallen op stage!

Zaterdag zijn we met z’n drieën op tour geweest naar Tingana. Dit is een gebied midden in de jungle. Om half 6 ’s ochtends verzamelden we bij Lise. Toen moesten we nog zo’n 45 minuten rijden en nog een half uur met de boot. Bij aankomst hebben we eerst ontbeten en daarna zijn we in een klein houten bootje de jungle in gegaan. Na 5 meter varen zagen we de eerste slang. We hebben verder nog verschillende soorten apen, een luiaard, vlinders en heel veel muggen gezien. Ondanks de wolken deet, lange broeken en vesten zijn we toch lek geprikt. Na de tour hebben we gegeten en zijn we nog bloemen, planten en bomen gaan bezichtigen.

tingana 5tingana 4tingana 2tingana 3

Maandag begon toen alweer de laatste stageweek. Wat is dat toch ontzettend snel gegaan! Marieke heeft haar laatste week geswitcht van klas en is bij graad één gaan kijken en heeft een rekenles in het Spaans gegeven, Willina heeft voor veel kinderen kraanvogels gemaakt en toetsen afgenomen en Lise heeft ook een Spaanse rekenles gegeven.

kraanvogelsles marieke rekenen

Na school zijn we nog naar Waqanki lodge geweest. Dat is een gebied vol met verschillende soorten kolibries en zijn Marieke en Lise naar de Morro de Calzada geweest. Morro is een berg die ze in anderhalf uur hebben beklommen. Klauterend en klimmend hebben ze de top bereikt waar ze super mooi uitzicht hadden. Helaas begon het toen wel te regenen, dus zeiknat kwamen ze beneden.

kolibrie 1kolibrie 2

Gelukkig doet een douche dan wonderen. Dat moest ook wel, want die dag hadden we het super idee om 140 pannenkoeken te bakken als afscheid. Enthousiast begonnen we van de 3,5 kilo bloem, 7 liter melk, 28 eieren en een beetje zout pannenkoeken te maken. Met een muziekje op de achtergrond, de laptop open voor intervisie en een goeie rolverdeling, was het echter zo klaar! Na 3 uur hadden we namelijk geen beslag meer over, maar wel stapels prachtige pannenkoeken. In totaal 183! En het was het helemaal waard! De docenten, leerlingen en gastgezinnen hebben er allemaal van gesmikkeld.

pannenkoeken 1pannenkoeken 3pannenkoeken 2pannenkoeken 4

Nu terug naar het trieste nieuws, want terwijl deze blog wordt geschreven, liggen we allemaal lekker in bed in ons hotel. We zijn namelijk alweer in Tarapoto. Het afscheid viel niet mee en er zijn inderdaad wat traantjes gelaten.  We maken ook echt deel uit van het gezin. We worden dochters genoemd en ook meteen werden er dingen gezegd als: “Je bent altijd welkom. Mijn huis is jouw huis. Je bent onderdeel van dit gezin!” We zijn enorm welkom geweest in de gezinnen en we hebben prachtige herinneringen gemaakt.

afscheid 1afscheid 2afscheid 3afscheid 4afscheid 5afscheid 6afscheid 7

We gaan nu verder met ons laatste stukje van deze fantastische reis! En verder met aftellen, want stiekem vinden we het ook niet erg om de mensen thuis weer een knuffel te kunnen geven.

Foto’s

6 Reacties

  1. Anita Van Slooten:
    13 november 2018
    Weer fijn om te lezen. Geniet van jullie laatste dagen. En inmiddels nu met zn vieren 😁. Veel plezier nog samen en tot gauw.
  2. Anja:
    13 november 2018
    Ben best aanwinnig geniet nog maar even met luuth
  3. Tanja:
    13 november 2018
    Nog een fijne vakantie toegewenst daar samen met je kalletjun. Leuk om al die belevenissen van jullie te lezen.
  4. Greta visser:
    13 november 2018
    jullie kunnen terug kijken op een prachtige tijd in peru en wat een belevenissen meiden super tot gauw
  5. Korina:
    15 november 2018
    Mooi hoor! Wat een belevenissen!
    Maar.... ook blij als je (Marieke) weer veilig thuis bent en weer op je vertrouwde schooltje welkom bent!
  6. Riekie Hofman:
    15 november 2018
    Heel mooi verhaal hoor super spannend voor jullie, blij om je gauw wer te zien,